EP30: Persistence through Change الأستمرارية خلال التغير

EP30: Persistence through Change الأستمرارية خلال التغير

تخيل أنك أصبت بمرض فقدان الذاكرة التقدمى، ذاكرتك ما بتقدرش تخزن التجارب والاحداث اللى بتعيشها فى اللحظات الحالية، كل 15 دقيقة من حياتك بتنسى كل شئ حصل فى الخمستاشر دقيقة الل فاتوا وبتبدأ من جديد مرحلة جديدة، الحياة مجرد مراحل متتالية من صفحات ذاكرة خاوية بتبدأ كل ربع ساعة. كل اللى انت فاكرة قبل اصابتك بالمرض هو الحادثة اللى اتعرضت لها انت ومراتك، اعتدى عليكوا مسلح، اغتصب مراتك وقتلها، وضربك بعنف على راسك فاصبت بالمرض ده. مهمتك فى الحياة دلوقتى أصبحت الانتقام! كل اللى تعرفة ان القاتل اسمة الاول جون واسمة الاخير بينتهى ب جيم! ما تعرفش انت حتى حصلت على المعلومات دى منين! مهمتك شاقة مع المرض اللى انت مصاب بيه، ازاى ممكن تربط الاحداث ببعضها وكل شئ بيختفى من ذاكرتك بعد دقائق، طورت نظام لحفظ الحقائق المهمة اللى هتفيدك فى عملية البحث. ملاحظات بتكتبها على قصصات الورق، وشم لأرقام واسماء مهمة فى كل حتة فى جسمك، وصور للأشخاص والاماكن المهمة مع ملحوظات على ضهر كل صورة! بتقابل سامى شخص تانى مصاب بنفس مرض فقدان الذاكرة التقدمى، هو كمان فقد مراتة، كانت مريضة هى كمان بالسكر زى مراتك، سامى بيحكيلك ازاى مراتك كانت دئما شاكة انه فعلا مريض بفقدان الذاكرة، وفضلت تطلب منه جرعات من الانسولين علشان تخلية يبطل تمثيل ويفتكر ان اداها جرعة انسولين من دقائق، لكن سامى فعلا كان مريض واداها جرعات زيادة من الانسولين فدخلت فى غيبوبة وماتت، وسامى انتهى بيه الامر فى مصحة عقلية!

واقف فى مبنى قديم مهجور مع واحد بيفكرك بنفسة اسمة تيدى، بيقولك انه ظابط كان شغال على قضية مراتك، وانه فعلا لقى القاتل اللى اغتصب مراتك وقتلها واسمة فعلا جون ج .. قدامك شخص بيرتعد من الخوف، وبينكر ان له اى علاقة بالحادثة المزعومة، لكن الوقت بيمر والدقائق معدودة قبل ما تنسى كل شئ وتبدأ مرحلة جديدة، الدم بيغلى فى عروقك والرغبة فى الانتقام مسيطرة عليك، بتضربة بالرصاص وانت بتضحك فى هيستيريا، والدم ملطخ ايديك ووشك، تيدى هياخد صورة ليك بالكاميرا الفورية اللى بتاخدها معاك فى كل مكان علشان تسجل اللحظات المهمة! اللى انت ما تعرفوش ان تيدى ظابط مرتشى وعارف بحالتك المرضية وبيستغلك علشان يقتل تجار المخدرات ويقبض المكافئات! بتصحى من النوم فى فندق مش فاكر اى حاجة، جسمك كله اوشام، فى جيبك شوية صورة لاماكن واشخاص، وصورة ليك وانت ملطخ بالدم، التليفون بيرن، بترد صوت تيدى بيعرفك بنفسة ويقولك انه لقى جيمى جى الشخص اللى قتل مراتك، هتقابل تيدى فى مبنى مهجور زى ما اتفقتوا هتلاقى معاه جيمى القاتل المزعوم متكتف على الارض، بيصرخ، وبيتوسل، الدم بيغلى فى عروقك والرغبة فى الانتقام مسيطرة عليك، قبل ما تقتلة هيصرخ ويقول سامى .. هتشك ان فى حاجة غريبة، تيدى هيعترف لك انك قتلت جيمى القاتل الحقيقى من فترة لكنه كان بيستغلك علشان يقتل تجار المخدارت، ويفهمك انهم القاتل والمغتصب ويديك سبب للأستمرار فى الحياة، هتاخد صورة لتيدى بالكاميرا الفورية، وتكتب على ضهرها “ماتثقش فيه” وهتاخد ملاحظة على ورقه “وشم رقم عربية تيدى” .. بتصنع قصة تخليك سعيد، تديك امل فى مواصلة الحياة، بتقول لنفسك “تيدى انت هتكون جونى جى” .. بتاخد هدوم وعربية جيمى تاجر المخدرات اللى قتلتة وتسيب تيدى فى المبنى المهجور. قاعد فى بار مش عارف امتى او ازاى وصلته، نتالى صاحبة جيمى تاجر المخدرات اللى قتلتة فى المبنى المهجور بتتعرف على عربية صاحبها اللى معاك، هتحكيلها على المرض اللى عندك، هتقرب منك، هتحكيلك انها فقدت شخص عزيز عليها هى كمان، وتواسيك، هتاخد صورة ليها، وتكتب عليها “هتساعدك لانها فقدت شخص قريب منها هى كمان” .. دود شريك جيمى بيطالب نتالى بالفلوس اللى كانت مع جيمى قبل ما يتقتل، نتالى مش عاوزة تديلة الفلوس هتستغلك علشان تتخلص منه .. قاعد فى شقة ما تعرفش ازاى وصلتها، هتدخل نتالى فجأة، ما انتش عارف هى مين او بتعمل ايه، هتبص فى صورك هتلاقي صورتها والملحوظة اللى كتبتها، هترتاح، هتلاحظ ان وشها بيدمى وبتعيط، هتسألها مالها، هتقول لك ان دود عاوز الفلوس منها وانها لازم تخلص منها وهتطلب منك انك تساعدها فى قتلة، هترفض وتطلب منها انها تهدى، لكنها هتغضب وتلم كل الاقلام اللى فى المكان وانت مش فاهم هى بتعمل كده ليه، هتبدأ تزعق وتهينك، وتشتم مراتك قبل ما تفقد صبرك وتضربها بقوة فتفقد توازنها وتقع، هتقوم من على الارض بتضحك فى هيستريها وهى بتقلك “كلها دقائق ومش هتفتكر اى حاجة من اللى حصل، وهستغلك واخليك تعمل اللى انا عاوزة”، بتقول لنفسك “ركز ما تفقدش تركيز دور على قلم علشان تكتب بسرعة” بتشفها بعد ما خرجت من الشقة قاعدة فى العربية برة، بتدور على قلم فى جنون، بتسابق الزمن قبل ما تفقد ذاكرتك المؤقتة، بتشفها نازلة من العربية وبتفتح الباب، بمجرد دخولها كل شئ بيختفى من ذاكرتك وبتبدأ من جديد! كل اللى شايفة وشها اللى بيدمى وهى بتبكى وبتحكيلك على دود القاتل اللى عاوز يموتها، بتبص فى صورك بتلاقى صورتها اللى مكتوب عليها “هتساعدك لانها فقدت شخص قريب منها هى كمان” .. هتساعدها انها تقتل دود، وتطلب منها انها تساعدك انك تلاقى الشخص صاحب رقم العربية الموشوم على جسمك، نتالى هتوصل لمعلومات صاحب العربية اللى هو تيدى وتديهالك، بالرغم من انك ربطت الاحداث وافتكرت منين جبت وشم رقم العربية اللى على جسمك الا انك هتكتب على ضهر صورة تيدى “القاتل، أقتلة” .. دائرة مغلقة من الوهم صنعتها لنفسك علشان تلاقى سبب انك تعيش، انت نفسك سامى قتلت زوجتك بدون وعى، بتصنع واقع من وهم علشان ترحم نفسك من عذاب الضمير، بتستدرج تيدى للمبنى المهجور وبتقتلة وهو بيتوسل اليك انك تفتكر ان مافيش جونى جى، وانه كلة نسيج من الخيال، دقائق أخيرة بتمر قبل ما كل حاجة هتختفى وتبدأ صفحة ذاكرة جديدة لدقائق جزء من رحلة حياة وهمية!